بیش از صد سال از اختراع خودروی بنزینی یا بهتر بگم "ماشین دودی" میگذره و تقریباً رویای هنری فورد که همانا "هر خانواده امریکایی، یک خودرو" نه تنها در آمریکا، بلکه در بسیاری از کشورهای جهان جامه عمل پوشیده. اما آقای فورد فراموش کرده بود که خودروی تولیدی اش مقدار قابل ملاحظه ای "گاز سمی" هم در هوا منتشر میکنه که اگه قرار باشه هر خانواده امریکایی یکی از این ماشینهای دودزا رو داشته باشه دیگه هوایی که آمریکاییها تنفس میکنن سالم نیست و سمیه. همینطور هم شد و طی یک قرن استفاده از خودروهای دودزا، انواع و اقسام بلایای آسمانی و غیر آسمانی ناشی از همین آلودگیها گریبانگیر بشریت شده که معلوم نیست حتی قابل جبران هم باشه. اما اگر آقای هنری فورد این بصیرت رو داشت که یک فکری هم برای آلودگیهای خودروش میکرد شاید تاریخ حالا جور دیگری رقم میخورد. اصلاً اگر بجای هنری فورد، توماس ادیسون با استفاده از باطری و موتور الکتریکی اش یک خودروی الکتریکی می ساخت و به خط تولید می انداخت شاید تاریخ بشریت طور دیگه ای نوشته میشد و حالا دیگه مشکل آلودگی هوا در درجه پایین اهمیت قرار داشت. ولی نباید به ادیسون و امثال او ایراد گرفت چون باطریها در اون روزها ظرفیت بالایی نداشتند و شاید بشریت میبایست حداقل یک نیم قرنی رو بدون خودرو سپری میکرد تا تکنولوژی باطریها توسعه پیدا کنن و بتونن تا مدت زیادی برق رو تو خودشون نگه دارن و اینکه بتونن از اونا در خودروها هم استفاده کرد. اما این ایراد رو میشه به سردمداران اقتصادی دنیا گرفت که هنوز هم فروش نفت و بنزین براشون حکم مایه حیات رو داره و مستقیم یا غیر مستقیم مانع توسعه خودروهای برقی در یکصد سال گذشته شدن. اونهایی که تنها بواسطه سود مالی بیشتر هنوز هم مانع رشد تکنولوژیهای سبز در دنیا میشن و بازارشون رو مورد تهدید می بینن.
اما نباید فراموش کنیم که مردم دنیا دیگه مثل مردم صد سال پیش فکر نمیکنن و محیط زیست سالم براشون بسیار مهمه وطولی نمیکشه که مسیر آلودگی محیط زیست به یک پیچ 180 درجه میرسه ولی غصه من و امثال من از اینه که چرا نگذاشتن توی این قرنی که گذشت تکنولوژیهای جایگزین سوخت فسیلی رشد پیدا کنه و چرا کارتلهای نفتی کسب و کارشون رو تغییر ندادن و مثلا بشن کارتلهای برقی یا هیدروژنی. حداقل اینطوری کسب و کارشون صدمه نمیدید و اینهمه هم به محیط زیست بشر در سراسر دنیا لطمه نمیزدن. متأسفانه با این بی بصیرتی دنیا هنوز هم باید شاهد مرگ و میر آدمها ناشی از آلودگی محیط زیست و تغییر آب و هوای دنیا باشه. به امید روزی که بشریت تنها به فکر سود اقتصادیش نباشه و به سلامتی خودش و هم نوعانش هم فکر کنه.
